راهکارهایی برای کاهش بوی بد عرق بدن

نویسنده : دکتر فرهی – طب زیبایی – کلگری

بدن برخي از افراد بوي ناخوشايندي دارد که باعث ناراحتي و آزار ديگران مي شود. بخصوص در فصل گرما که تعرق بدن زياد است. معمولا عرق به خودی خود بوي بدي ندارد ولي اگر مدتي روي پوست باقي بماند باکتري هايي که به طور طبيعي روي پوست وجود دارند در اثر واکنش های شیمیایی باعث ايجاد بوي بد و ناخوشايند مي شوند.

البته عرق برخي از نواحي پوست مثل زير بغل و اندام تناسلي بيشتر بوي بد مي دهد. چون غدد عرق اين نواحي عملکرد متفاوتي دارند. اين غدد مواد پروتئيني و چربي توليد نموده که باکتري هاي سطح پوست از اين مواد تغذيه مي کنند. اما عرق نقاط ديگر بدن بيشتر داراي نمک مي باشد و باکتري ها براحتي نمي توانند از آن تغذيه کنند.

بنابراين بوي مناطق ديگر بدن از زير بغل و اندام تناسلي کمتر است. پاها هم ممکن است بوي بد ايجاد کنند البته رعايت بهداشت پاها ، جوراب و کفشها در بوي بد آن تاثير بسزايي دارد. در صورتي که پاها مدت زيادي داخل کفش و جوراب باشند عرق کرده و باعث مي شوند قارچ و باکتري در پاها رشد و نمو کند و اين خود عامل بوي بد پا است.

عرق برخی افراد اصلا بدبو نیست. در این افراد تعداد باکتری‌های کورینه باکتریوم مینوتیسیموم در پوست کمتر است و مواد پروتئینی، قندی و چربی ترشح شده از بدن کمتر تجزیه می‌شود و بوی بدن کمتر خواهد بود ضمن اینکه امکان دارد با رعایت اصول بهداشت فردی، استحمام به موقع و استفاده از انواع بوگیرها این مشکل را به شکل مطلوبی مدیریت کرده باشند.

اما برای حل مشکل عرق کردن بدن و بوی نامطبوع متعاقب آن چه راهکارهایی وجود دارد. تعریق و بوی بدن بیماری تلقی نمی‌شود که به درمان نیاز داشته باشد ولی راه‌هایی برای کاهش بوی بد بدن وجود دارد:

فرد باید مرتب به حمام برود و پوست بدن به خصوص نواحی زیر بغل و کشاله ران را با آب و صابون بشوید و با ملایمت لیف بزند تا در اثر سایش بار باکتری‌های موجود در آن ناحیه موقتا کمتر شود.

1. استفاده از دئودرانت ها: خیلی ها فکر می کنند دئودورانت ها و ضد عرق ها تفاوتی با هم ندارند، ولی هنگام خرید آنها از داروخانه یا فروشگاه لوازم بهداشتی باید به این نکته توجه کنید که این دو نوع محصول با هم متفاوت اند. ضد عرق ها ترکیباتی آلومینیوم دار دارند که منافذ غدد عرق را در سطح پوست مسدود می کنند، بنابراین عرق نمی تواند در سطح پوست ترشح شود، اما دئودورانت ها باعث جلوگیری از ترشح عرق نمی شوند بلکه با از بین بردن باکتری های سطح پوست، مانع ایجاد بوی بد عرق می شوند.
2. رعایت بهداشت پا: ضخیم شدن لایه شاخی پوست کف پا، منبع غذایی مناسبی برای باکتری‌های تجزیه‌کننده پوست ایجاد می‌کند، بنابراین باید در هر نوبت استحمام، کف پا را سنگ‌پا کشید و مرتب این عضو را با آب و صابون شست تا لایه‌های مرده پوست برداشته شوند. استفاده از جوراب‌و کفش مناسب که تبادل هوا در آنها مطلوب انجام شود نیز موثر خواهد بود. البته بوگیرها و خوشبوکننده‌های کفش نیز می‌توانند بوی نامطبوع تولید شده را کاهش دهند.
3. پرهیز از بعضی مواد غذایی: برخی معتقدند که بعضی از مواد غذایی می‌تواند تعریق انسان را بدبو کند. برخی مواد خوراکی اسانس‌هایی دارند که می‌توانند با دفع شدن از راه تعریق، بوی بدن را تشدید کنند ولی تاثیر آنها چندان زیاد نیست.
4. تزریق سم بوتولینیوم A می‌تواند با فلج کردن غدد ترشح‌کننده عرق، در کاهش بوی بد بدن موثر باشد این کار باید هر چند ماه یک‌بار انجام شود زیرا تاثیر سم بوتولینیوم دائمی نیست.
5. یکی از راهکار های دیگر این است که یک قاشق غذاخوری سرکه سیب و یک قاشق غذاخوری خاک رس را باهم مخلوط می کنیم و سپس سه قطره اسانس رزماری و پنج قطره اسانس گشنیز را به اضافه می کنیم. از محلول نهایی هر بار یک لایه نازک روی پوست مورد نظر گذاشته و بعد از گذشت چند دقیقه شستشو می دهیم.