کن سیم (Ken Sim) نامزد انتخابات شهرداری میخواهد تغییرات بسیار بزرگی در شرایط کنونی ونکوور به وجود بیاورد. آنچه در ادامه میخوانید متن مصاحبهای است که اخیراً انجام شده و برنامهها و نظرات کن سیم بیان شده است. انتخابات شهردار روز ۲۰ اکتبر برگزار خواهد شد.
کن سیم اظهار کرد که او برای شرکت در انتخابات شهرداری ونکوور در ماه جاری یک دلیل بسیار عمیق شخصی دارد و در ادامه افزود:
من این شهر را دوست دارم و به خاطر خانوادهام ، دوستانم، همکارانم وافراد پیشکسوتی که در حال ترک این شهر هستند میخواهم در انتخابات پیش رو شرکت کنم. ما یک نسل از جوانانمان را از دست دادهایم که اکثرشان دیگر به ونکوور بازنگشتند و افراد پیشکسوتی هم داریم که یا از خانههای خود رانده میشوند یا به انتخاب خود شهر را ترک میکنند.
این رویهای است که آقای کن سیم در صورت انتخاب شدن به عنوان شهردار ونکوور امید دارد بتواند با همکاری حزب حامی خود موسوم به Non-Partisan Association یا به اختصار (NPA) آن را معکوس کند.
کن سیمگفت با پیشینهاش در زمینه کسب و کار تنها نامزدی است که تجربه اداره کردن سازمانهای بزرگ و پیچیده را دارد و این را هم افزود که شهر ونکوور نیز یک سازمان بزرگ و پیچیده است که البته نیاز به کمک ما دارد و
در زمینه توان مالی برای تامین مسکن
با درنظر گرفتن اینکه او پسر یکی از خانوادههای مهاجری است که بیشتر از یک دهه برای پیدا کردن منازل اجارهای در این شهر تلاش کردهاند کن سیم میگوید خود و خانوادهاش تحت همین شرایط مشکلی زندگی کردهاند که امروزه اکثریت مردم نیز با آن مواجه هستند و بنابراین مشکل مردم ونکوور در زمینه توان مالی برای تامین مسکن از صمیم قلب برای آقای سیم اهمیت دارد.
او گفت امروزه در این شهر تعدادی مشکل داریم که نخستین مورد هزینه واقعی تامین مسکن است و مورد دوم هم موضوع درآمد خانوارها است. او درادامه افزود:
ما باید به هر دوی این موضوعات یکجا توجه داشته باشیم.
آقای سیم برای پیش راندن نقطهنظر خود در مورد خانه از یک مقایسه بین ونکوور و سانفرانسیسکو استفاده کرد و در مورد بیشترین بخش این مقایسه اظهار داشت:
قیمت مسکن در هر دو شهر کاملا یکسان است هرچند هنگامی که به این یکسانی از منظر توان مالی مرتبط با درآمد خانوادهها نگاه کنید میبینید که ونکوور در حقیقت ۳۳ درصد گرانتر از سانفرانسیسکو است زیرا ما آن درآمد مورد نظر را که بتواند از پس این قیمت ها برآید نداریم.
آقای سیم بیان کرد در حالی که سایر نامزدهای انتخابات طرحهای طولانی مدتی برای ساختمانسازی و تامین مسکن پیشنهاد میدهند اما از نظر من حمایتهای فوری از تامین مسکن مردم و راحت شدن خیال آنها از این بابت ضروری است.
به همین صورت بخشی ازبرنامههای سامانه تامین مسکن NPA فشار آوردن به مسئولین ثانویه مسکن در سراسر شهر است. آقای سیم در ادامه صحبتهایش افزود:
دلیل مهمی که وجود دارد این است که ما در شهر بیشتر از ۴۰۰۰۰ خانه داریم و میتوانیم تقریبا به سرعت خیال مردم را از بابت مشکلات مالی در زمینه تامین مسکن در ونکوور راحت کنیم.
آقای سیم گفت که مشکل تامین مسکن در شهر عرضه و تقاضای اقتصادی آن است وهمین الان هم دچار کمبود عرضه هستیم زیرا این تعداد واحد مسکونی جهت اشباع تقاضا موجود نیست بنابراین قیمتها به طور مداوم در حال بالارفتن هستند.
او با تشریح جزئیات این ایده ادامه داد:
با فرض این مطلب که تنها ۳۰۰۰ نفر از طریق این ایده بتوانند مالک خانه شوند میتوان در حقیقت مسکن ۶۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ خانواده را تامین کرد که در نتیجه آن باید قیمت اجارهخانهها و سوئیتهای آپارتمانی در سطح شهرنیز دچار سیر نزولی شوند؛ اجرای این طرح هزینههای زیادی در پی ندارد.
آقای سیم معتقد است با داشتن ظرفیت کافی برای افزودن این میزان به عرضه بدون نیاز به وارد کردن بولدوزر به شهر یا انتظار ۲ یا ۴ یا ۶ ساله جهت ساختن خانههای جدید میتوان گفت که این ایده فعلا بهترین راهکاری است که در اختیار داریم. او در ادامه افزود:
طرحهای تامین مسکن ما شاید جذاب نباشد اما بسیار موثر است و تقریبا به سرعت اکثر مشکلات موجود در این زمینه را حل وفصل خواهد کرد. ما همینطوردرصدد هستیم تا خانههای اجارهای هدفمند در مناطق مختلف شهر ایجاد کنیم اما فعلا در این مورد صحبت نمیکنیم زیرا الویت ما این است که شرایط کنونی را تغییر دهیم و اینکه در این زمینه چه کاری از ما ساخته است. اگر به من بگویید که قادر هستید در عرض ۴ سال بحران مربوط به توانایی مالی تامین مسکن را حل کنید باید بدانید که این حرف شما برای من امروز یا فردا فایدهای ندارد.
در زمینه اشتغال و کسب وکار
آقای سیم معتقد است هنگامی که موضوع حمایت از کسب وکار و رشد اقتصادی در شهر به میان میآید مجددا این مساله را میتوان به تامین مسکن و توانایی مالی این کار ربط داد. او میگوید:
ما باید وضعیت تامین مسکن و مشکلات آن را حل و فصل کنیم زیرا تنها در این صورت است که میتوان تمام روزمردم را مجذوب شهر کرد اما اگر مردم توانایی مالی لازم برای زندگی در اینجا را نداشته باشند ما مجموعه استعدادهای شهرمان را از دست خواهیم داد و در نتیجه شهر هیچ پیشرفتی نخواهد داشت.
او در پایان صحبتهایش گفت که دو موضوع عمده وجود دارد که شهر قادر به کنترل آنها است: فرایند اعطای مجوز و مالیات بر داراییهای تجاری. مردم باید بدانند که در فرایند انتظار برای کسب مجوز جهت راهاندازی کسب وکار مشمول هزینههای انسانی میشوند. ما باید تا جایی که میتوانیم سرعت فرایند اعطای مجوز را بالا ببریم. دومین موردی که نیاز به تغییر دارد نحوه تعیین میزان مالیات بر داراییهای تجاری است.
آقای سیم در ادامه تشریح کرد که همین الان هم داراییهای تجاری به دلایلی مشمول مالیات میشوند که تصور میشود بهترین استفاده ممکن را میشود از آنها کرد. این بدان معنی است که یک کسب وکار فعال در زمینه مسکن لزوما میتواند به دلیل تعداد طبقات فرضی یک ساختمان ۵۰ واحدی مشمول مالیات شود. در نتیجه شما شاهد افرادی هستید که میزان مالیات پرداختی سالانه توسط آنها به اندازه اجارهای است که دریافت میکنند و به همین دلیل میبینید خیابانهایی مانند Davie، Denman، West 4th، Broadway و Commercial Driveدر حال عقب نشینی به مناطق پایین دستی شهر هستند. این موضوع دارد از کنترل ما خارج میشود و جنگی است که ما باید واردش شویم.
کن سیم گفت که بخشی از این مبارزه بر سر داراییهای منفک و کار با داراییهای مربوط به ایالت بریتیش کلمبیا و همینطور دولت محلی در مورد موضوع خواهد بود در غیر این صورت طی ۱۲ الی ۱۸ ماه آینده شاهد خواهیم بود که هیچ کسب وکار کوچک و حتی واحدهای مسکونی سراسر شهر در جای خود قرار ندارند و همگی به حواشی شهر رانده شدهاند.
در زمینه گسترش متروی شهری از خیابان Arbutus تا دانشگاه بریتیش کلمبیا
کن سیم همچنین به ادعاهای مطرح شده دراین مورد که او از پروژه توسعه خطوط متروی شهری تا دانشگاه بریتیش کلمبیا حمایت نمیکند ( که اکنون گفته میشود به پایان مراحل ساخت در خیابان Arbutusرسیده است) واکنش نشان داد:
من در مورد گسترش این خطوط به سمت خیابان Arbutus خوشحال هستم همچنین از گسترش و توسعه خطوط متروی شهری به سمت دانشگاه بریتیش کلمبیا حمایت خواهم کرد. اگر سازمان حمل و نقل و دانشگاه بریتیش کلمبیا هردو با طرحهای خود حاضر به همکاری باشند که هستند من نیز بدون وقفه و تمام وقت به عنوان شهردار آماده حمایت از این پروژه خواهم بود. کاری که برخی از افراد انجام میدهند این است که موضوع را پیچیده کنند و از آن یک مساله حادی بسازند با این اظهارات که من حمایت نمیکنم.
کن سیم میگوید او به وظایفش در مورد این موضوع عمل کرده است و پیامی که میخواهد به همگان بفرستند این است که اکنون دو سوم قطارهای شهری در طول خیابان Broadway، از انتهای Commercial-Broadway به مقصد خیابان Arbutus حرکت میکنند. همچنان او معتقد است اگر دانشگاه بریتیش کلمبیا و سازمان حمل ونقل TransLink از این پروژه حمایت کنند او نیز حمایت خواهد کرد درغیر اینصورت خیر بنابراین هرچه آنها بگویند در نهایت راهکاری برایش پیدا خواهد شد.
در زمینه بیخانمانی
سیم گفت او تشخیص میدهد که مساله بیخانمانی در حال گسترش به فراتر از مرزهای ونکوور، ایالت یا حتی کشور است. اما در سطوح محلی او هنوز هم مایل است اتفاقاتی رخ دهد تا بتواند به جلوگیری از افزایش افرادی که در خیابانها زندگی میکنند کمک کند.
کن سیم میگوید با توجه به اینکه هر روز بیشتر از ۱ میلیون دلار صرف ناحیه شرقی پایین دست شهر میشود و بیشتر از ۲۰۰ گروه اجتماعی درمناطق مجاور فعالیت میکنند مشکل فقدان منابع مالی یا انسانی نیست بلکه به گفته او شهر دچار فقدان هماهنگی و محرکهای سیاسی است. او در ادامه میافزاید:
ما یک کارگروه ویژه متشکل از افراد این گروههای اجتماعی تعیین کردهایم تا پیشنهادات خود را نه در مورد حل این معضل بلکه نحوه بهتر کردن شرایط بیخانمانها مطرح کنند. به محض دریافت این پیشنهادات من آنها را اعلام خواهم کرد و محرکهای سیاسی لازم را جهت اقدام در موردشان خواهم داشت. کن سیم میگوید:
اکنون زمان درس آموختن از راهکارهایی است که موثر نبودهاند و اقداماتی برای بهبود این راهکارها است. ما به کمکهای دولت محلی و فدرال و نیز شرکایمان در سازمان Metro Vancouver نیاز داریم. بیخانمانی یک معضل محلی، ایالتی و حتی فدرالی است و نمیشود آن را به صورت یک مساله مجزا بررسی کرد.
در زمینه تصویری که از شهر به عنوان شهری خالی از سرگرمی وجود دارد
سیم با این حقیقت که ونکوور دچار چالش با معروفیت خود به عنوان شهری خالی از سرگرمیها است بیگانه نیست. او این موضوع را اینگونه تشریح میکند:
من دارای ۴ پسر هستم. بزرگترین آنها جولای ۱۷ ساله شد و هیچ آیندهای برای خودش یا دوستانش در این شهر متصور نیست و دلیل این مساله هم توان مالی ما نیست. البته او به فرصتهای شغلی آینده خود فکر میکند اما در عین حال فکر میکند که ونکوور شهر خوبی برای پرداختن به سرگرمیهای مختلف نیست.
این دقیقا همان تصویری است که کن سیم درصدد تغییر آن است. در حقیقت او خاطر نشان کرد که تیمش یک مجموعه بزرگ از افراد جمع کرده است که در مورد این موضوع با آنها همکاری میکنند و میگوید ما قرار است ونکوور را تبدیل به یک شهر پر از سرگرمیهای مختلف بکنیم.
کن سیم معتقد است افراد تمایل دارند هنگام مسافرت مکانهایی را انتخاب کنند که دارای فاکتور سرگرمکنندگی و خوشگذرانی هستند و این موارد سرگرمکننده شامل سرگرمیهای بزرگ و نیز کوچک میشود.
او گفت سرگرمیهای کوچک مانند امکان مصرف نوشیدنیهای خاص در پارکهای شهر است و ما درصدد هستیم این امکان را فراهم کنیم تا مسافرین و همینطور مردم خود شهر بتوانند از دکههای اطراف پارکها انواع نوشیدنیهای دلخواه خود را تهیه کنند یا مثلا ایجاد اقامتگاه در هر نقطه از شهر، بازگشایی و دادن مجوز به مردم برای اینکه بتوانند از امکانات آنها استفاده کنند.
او در مورد برنامه ریزیهای بلندمدت میگوید:
این موضوع مربوط به نحوه ساختن شهر و توسعههای آتی در آن میشود برای مثال ما باید پیادهروهای عریضتری در شهر بسازیم. دربرخی شهرهای اروپایی یکی از دلایلی که سبب حیرت شما میشود وجود پیادهروهای بسیار عریض با رستورانهایی در گوشه وکنار آنها و سیل جمعیتی است که در حال رفت وآمد هستند.
آقای سیم همچنین مایل است امکان برگزاری کنسرتها و جشنوارههای بیشتری را در فضای باز شهر فراهم آورد و این کار را با در نظر گرفتن کنسرتها و جشنوارههایی که هماکنون در ونکوور برگزار میشوند مانند Skookum انجام خواهد داد. او همچنین در پی آوردن مراسمها و جشنهایی به شهر است که بتوان در فضای باز تماشا کرد.
او در نهایت اظهار کرد:
ما حتما باید مسابقات جام جهانی فوتبال را در این شهر میزبانی کنیم و من به عنوان شهردار قول میدهم که از هیچ کوششی در این راستا دریغ نکنم، مردم باید بدانند این موضوع تمام نشده است.
کن سیم در مورد رویدادهایی چالشبرانگیز کنونی هم گفت این موضوع مربوط به سرمایهگذاری و تامین مالی است و در ادامه افزود:
من نمی خواهم برای تشویق مردم به رای دادن به من در مورد حل و فصل تمام مشکلات شهرمان وعدهای بدهم اما باید بدانید با مشکلات مالی بهویژه در زمینه مربوط به امنیت، پلیس وسیستم فاضلاب شهری مواجه هستیم اگرچه راهکارهای زیادی در دست داریم بهویژه اگر با بخش خصوصی در مورد این رویدادها همکاری فعال داشته باشیم و یکی از راههای آن نیز اعطای مجوز تامین مالی به این بخش برای حل مشکلات است. از منظر شهری نیز ما تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا این رویدادها به سهولت هرچه تمام تر حل وفصل شوند.
سیم معتقد است با توجه به اینکه بودجه شهر در طی ۱۰ سال گذشته ۲ برابر شده است اما جمعیت شهری هنوز به همان میزان قبلی باقی است در نتیجه شهر باید مرکز مالی مخصوص به خود را داشته باشد و ما میتوانیم منابع لازم را برای پیدا کردن راهی جهت حل وفصل پارهای از این رویدادها تخصیص دهیم.
در زمینه آینده و برندسازی ونکوور
آقای سیم گفت هنگامی که این موضوعات مطرح میشوند او ونکوور را به شکل «شهر آیندگان» میبیند اما در عین حال شهری که میراث گذشته خود را فراموش نمیکند. او میگوید:
ما تمام این مناطق الکتریکی بزرگ را در مجاورت خود داریم و باید از این مناطق مجاور محافظت کنیم. این گفته یعنی هیچ دلیلی وجود ندارد که ما نتوانیم یک شهر پیشرو در زمینه تکنولوژی در جهان باشیم.
او خاطرنشان کرد که دیگر حتی به تکنولوژی به عنوان یک صنعت جداگانه فکر نمیکند زیرا هر شرکتی به نوبه خود یک شرکت تکنولوژیک محسوب میشود. او در ادامه افزود:
هنگامی که به امکاناتمان فکر میکنم یاد این میافتم که پاییز سال گذشته در دوبی بودم و آنها دارای یک مجموعه بزرگ ویژه اختراعات و نوآوری بودند و از هر کس که در حال فعالیت روی موضوعات جالب توجه است دعوت میکنند به دوبی برود و در آنجا برای این اشخاص دفترکار فراهم میکنند و با تکثیر این اشخاص اکوسیستم پیشرفت را پدید میآورند. ما نیز میتوانیم این کار را در شهر خود انجام دهیم و همین نوع اکوسیستم را ایجاد کنیم.
پیام کن سیم به رای دهندگان
با توجه به اینکه هیچ حزبی، در این مورد حزب NPA، دقیقا مطابق با سلیقه و آرمانهای رهبر خود عمل نمیکند سیم بیان کرد که هرکسی که من را میشناسد میداند من از نظر مالی مسئولیتپذیر هستم اما از نظر اجتماعی شخص پیشرفتگرایی محسوب میشوم. اگر او به عنوان شهردار انتخاب شود تصمیمات خود را بر اساس همدلی فزاینده با مردم خواهد گرفت. او گفت این موضوع ربطی به راستگرا بودن یا چپگرایی ندارد بلکه این مشکل ونکوور است و من هم قصد ندارم با هدف کسب شهرت سیاسی شهر را به سمت مرزبندیهای سیاسی بکشانم.
لازم به یادآوری است که اهالی ونکوور روز شنبه ۲۰ اکتبر به پای صندوقهای رای خواهند رفت.
منبع: dailyhive