دولت کانادا میگوید که بررسی ایدهٔ هایپرلوپ (Hyperloop) را رسما شروع کرده است.
طبق یکی از مناقصات ترانسپورت کانادا (Transport Canada) —سازمانی که مسئول توسعه قوانین، سیاستها و خدمات در حوزه حملونقل کشور است— دولت به دنبال یافتن متخصصین در زمینه مشاورهٔ حملونقل است تا برخی ادعاها و ایدهها در زمینه هایپرلوپ را بررسی کند.
هایپرلوپ ایدهٔ حملونقلی ست که اولین بار ایلان ماسک —مدیرعامل تسلا و اسپیساِکس— آن را مطرح کرد و طبق آن میتوان با شلیک کپسولهای سرنشیندار در تونلهای عظیم از مبدا به مقصد، مسافتهای طولانی را به سرعت طی کرد. برای مثال فاصله بین مونترال و تورنتو به کمتر از ۱ ساعت کاهش مییابد.
در تقاضای ارائه طرح (RFP) که ترانسپورت کانادا منتشر کرده، میخوانیم:
«طرفداران این ایده در حال کار روی دیزاینی هستند که مسافرین را داخل کابینهایی کپسولمانند به نام پادها قرار میدهد و با سرعتهای بسیار زیاد، در کانالهای ثابتی در زیر زمین یا بر فراز آن، و در محیط خلاء به مقصد میفرستد.»
«آنها ادعا میکنند که این تکنولوژیِ در حال توسعه، میتواند عملا ساخته و به کار گرفته شود و مساحت اشغالی آن روی زمین (برای نصب) کمتر از فناوریهای موجود فعلی مانند ریلهای سریعالسیر و Maglev (تعلیق مغناطیسی برای شناورسازی قطار بر فراز ریل) است.»
ترانسپورت کانادا میخواهد یک تحقیق حرفهای روی هایپرلوپ انجام دهد تا از جنبههای مختلفِ «اقتصادی، ایمنی، فنی، عملیاتی، و قانونگذاری» ایده را درک کند و بتواند با الزامات و نیازهای اجرایی و بهینه بودن آن از منظر تجاری، آشنا شود.
این RFP ضمنا نگاهی به ایمنی این تونلهای کمفشار دارد و امید میرود که بعد از تکمیل پژوهش دیدگاه جامعی در این باره به دست بدهد.
در این طرح پیشنهادی اشاره شده که هر چند هنوز عملیبودن فناوری هایپرلوپ اثبات نشده اما چندین مکان در سرتاسر دنیا به تست و بررسی نظریهها در مورد چگونگی اجرای هایپرلوپ، ساخت لولههای بسیار کمفشار، کپسول مسافرین، معلقسازی، نیروی محرکه، تولید و توزیع انرژی، و کیفیت سفر این وسیله، اختصاص یافتهاند.
دولت کانادا میگوید که هنوز مزایای مورد ادعا برای هایپرلوپ در دنیای واقعی تایید نشدهاند.
اما به نظر آقای سباستین جِندرون (Sebastien Gendron)، همموسس و مدیرعامل Transpod، شروع این تحقیق خبر خوبی ست. او میگوید: «این نشانهای مثبت از جدی گرفتن این ایده توسط دولت فدرال است.»
TransPod در سال ۲۰۱۵ تاسیس شده و استارتآپی در تورنتو است که هدف خود را ساختن یک سیستم هایپرلوپ تراز اول و پیشرو برای متحولسازی حملونقل تجاری میداند.
آقای جندرون که در ۳ سال اخیر مشغول رایزنی با دولت به خصوص با ترانسپورت کانادا بوده است، میگوید:
«امروزه هیچ چارچوبی وجود ندارد و از این رو قانونگذاری برای ما خیلی کلیدی ست. ما نیازمند تعریف این چارچوب هستیم تا مجوز تجاریسازی این محصول در سالهای آینده را پیدا کنیم.»
این مدیرعامل میگوید که تا حدی نگران عقب افتادن کانادا از بقیه دنیا در این زمینه بوده است.
TransPod در سال ۲۰۱۸ با اتحادیه اروپایی هم همکاری داشته و همین ماه ایالات متحده هم تشکیل کمیتهای را شروع کرده که در زمینه قانونگذاریِ هایپرلوپ فعالیت خواهد کرد.
آقای جندرون میگوید: «زمانبندی [دولت] خیلی خوب است و حرکت کانادا همزمان با بقیه دنیا برای ما خوشحالکننده است.»
در مِی ۲۰۱۶ بود که Hyperloop One (که حالا با نام Virgin Hyperloop One شناخته میشود) یک رقابت جهانی را برگزار کرد تا بهترین شهرها را برای تاسیس اولین مسیرهای هایپرلوپ انتخاب کند. سپس اعلام کرد که مسیر تورنتو مانترال یکی از جذابترین گزینههایش برای ساختن اولین هایپرلوپ است.
آن زمان هایپرلوپ وان توصیه کرد که مسیر بین دو شهر میتواند مونترال، اوتاوا، و تورنتو را به هم وصل کند و یک اَبَر-منطقه بسازد که یک چهارم جمعیت کشور را در خود جا داده است.
اگر چنین سیستمی ساخته شود، مسافرین میتوانند سفرهای خود را سریعتر انجام دهند:
- تورنتو به مونترال (۶۴۰ کیلومتر) در ۳۹ دقیقه
- تورنتو به اوتاوا (۴۵۰ کیلومتر) در ۲۷ دقیقه
- اوتاوا به مونترال (۱۹۰ کیلومتر) در ۱۲ دقیقه
چنین سیستمی مسافرین و بارها را در یک کپسول (پاد) قرار میدهد و سپس با پیشرانهٔ الکتریکی آن را به داخل یک تونل شیشهای کم-فشار میفرستد. در ادامه این پاد به روش تعلیق مغناطیسی در تونل شناور میشود و در شرایط هوای کمفشار، میتواند با انرژی اندک فواصل طولانی را با سرعت بسیار بالا و هزینه خیلی پایین، بپیماید.
منبع: Daily Hive