شهر میپل بریج در منطقه مترو ونکوور به شدت درگیر مشکلات اجتماعی شده است. شهردار این شهر در مصاحبهای درباره مشکلاتی مانند بیخانمانی و اعتیاد به مواد مخدر در میان بیخانمانها صحبت کرده است.
مایک موردن که شهردار میپل ریج است در طول پنج سال گذشته به شدت درگیر معضلاتی مانند افزایش تعداد چادرنشینها و جمعیت بیخانمانها در سطح شهر خود بوده است. او در اینباره میگوید: مردم در این نقاط در حال از دست دادن جان خود هستند. محیطهایی که در آنها چادر برپا شده بسیار خطرناک هستند و جنایتهای بسیاری در آنها اتفاق میافتد.
شهردار میپل ریج میگوید که تنها ناحیه چادرنشین این شهر در دو سال گذشته بیش از 800 پرونده جنایی داشته و نیروهای پلیس روزانه حداقل یکبار به آنجا اعزام میشوند. آقای موردن در مصاحبهای که در شبکه یوتیوب پخش شده میگوید: مشکلات این افراد فراتر از نیاز به یک سرپناه ساده برای زندگی است. آنها درگیر مسائل جانبی و شدید دیگری مانند اعتیاد و مشکلات روانی نیز هستند.
او در ادامه افزود: آمار و ارقام کاملا روشن هستند. ما میدانیم حدود 80 درصد از جمعیت چادرنشین در خیابانهای شهر ما به فنتانیل اعتیاد دارند. اعتیاد به مواد مخدر عامل اصلی ایجاد چرخه بیپایان ورود افراد بیخانمان، نرخ در حال رشد جنایت و ایجاد نواحی ناامن و چادرنشین در شهر است. متاسفانه امروزه این مناطق به بخشی ثابت از شهر میپل ریج تبدیل شدهاند.
مایک موردن در ادامه گفت: کاملا مشهود است که بنا به دلایلی شهر ما به مقصدی مناسب برای اینگونه افراد تبدیل شده است. آنها به مصرف مواد مخدر، تجاوز و غارت منابع شهری و اقتصاد ما ادامه میدهند و باید هرچه زودتر جلوی این شرایط گرفته شود. شهروندان ما نباید با این وضعیت عادت کنند. آنها برای زندگی در چنین محیطی به این شهری نیامدهاند. نباید شرایط به گونهای باشد که خانوادهها نگران وقوع جنایت برای نزدیکان خود باشند.
او میگوید: متاسفانه مقدار زیادی مواد مخدر در این مناطق به دست افرادی که در شرایط سخت و نامناسبی به سر میبرند، میرسد. به گفته آقای موردن به نظر میرسد یک شبکه جنایتکار تلاش دارد تا این افراد را معتاد به مواد مخدر نگه دارد. به گفته او شهرداری باید به طور مداوم سعی در ارائه راهکارهایی برای خروج از این شرایط به قربانیان داشته باشد.
موردن میگوید در حال حاضر وضعیت کنونی کاملا برای تیم او در شهرداری روشن است: ما نگران این وضعیت هستیم و میخواهیم مشکل را حل کنیم. اما این کار را به طریقی انجام خواهیم داد که به نتیجه دلخواه خود برسیم و پایان خوشی برای ما و شهروندان رقم بخورد.
مدل Housing First کارساز نیست
به نظر موردن تصمیم جدید استان برای ایجاد یک پناهگاه قابل دسترس جدید در همسایگی و نزدیکی یک مرکز مراقبتی و یک مرکز سالمندان کارساز نخواهد بود. او دراینباره با نظر شورای شهر و دولت بریتیشکلمبیا مخالف است.
موردن میگوید که مدل ساخت پناهگاه همانند مدل Housing First، به دلیل نداشتن پاسخ درست به مشکلات اساسی این افراد بینتیجه خواهد بود. ما این افراد را در یک چهاردیواری جای میدهیم و انتظار داریم حالشان بهتر شود. وقتی به شرایط کنونی این افراد و آمارها نگاه میکنیم کاملا روشن است که اقدامات ما جواب ندادهاند. هیچ نشانی از فاصله گرفتن این افراد از مواد مخدر به چشم نمیخورد.
موردن میگوید که شهر در حال حاضر دارای سه محل فعال است که بر اساس این مدل شکل گرفتهاند. ما تاکنون تلاش بسیار کمی برای حل این مشکل داشتیم اما از طرفی عدهای حس میکنند نقش خود را تمام و کمال ایفا کردهاند.
او در ادامه اضافه میکند: با تمامی اینها همچنان افراد جدیدی وارد شهر ما میشوند و دیگر توان پذیرش این سیل جمعیت را نداریم. ما باید به این باور برسیم که ریشه تمام این مسائل اعتیاد به مواد مخدر است.
آقای موردن میگوید: با وجود ایجاد پناهگاههای امن کنونی در شهر میزان جنایت در آنها بسیار زیاد است. دستگیری افراد همچنان در این مراکز ادامه دارد و بسیاری از ساکنین پناهگاهها به مواد مخدر اعتیاد دارند. متاسفانه بسیاری از این افراد در نهایت جان خود را از دست میدهند. او میافزاید که برای کمک به قربانیان این معضل بزرگ اجتماعی و خروج آنها از این منجلاب باید تمام بخشها در کنار یکدیگر فعالیت کنند.
با آنکه موردن بابت کمک و حمایت از شهروندان خود خوسحال است به این نکته هم اشاره میکند که بر اساس اطلاعات بدست آمده بسیاری از بیخانمانها خود را از خارج شهر به این مراکز رساندهاند. همین موضوع خود باعث پیچیدهتر شدن معضل افراد بیخانمان و مشکل اعتیاد در شهر شده است.
او در اینباره میگوید: من نمیدانم دلیل جذابیت شهر ما برای این دسته از افراد چیست، اما نمیتوان وجود مشکل کنونی را انکار کرد.
منبع: dailyhive