یک نفر از هر پنج فرد بیکار در آلبرتا بیش از ۶ ماه است که دنبال کار است و این بحرانی‌ترین رکورد در کشور کانادا محسوب می‌شود.
Melissa Burgis بيش از پنج ماه بیکار است و این طولانی ترين مدت بیکاری او در رشته تخصصی‌اش می‌باشد. امید بدست آوردن شغلی مناسب در او هر روز کم‌تر و کم‌تر می‌شود.
تا قبل از تعدیل شدنش به همراه ۵ کارمند دیگر در شرکت نماینده فروش داخلی بود. با سپری شدن روزها و ماه‌ها فشارهای مالی و روحی بر روی او افزایش می‌یابد.
خانم Burgis گفت: «هر روز برای کارهای متفاوتی رزومه‌ام را ارسال می‌کنم اما هیچ پاسخی از آن‌ها دریافت نمی‌کنم. کجای کار را اشتباه انجام می‌دهم؟ چگونه می‌توانم شرایط را تغییر دهم؟ به نظر می‌رسد همه چیز از کنترل خارج شده است.»
و او تنها نیست.
طبق گزارش اداره آمار کانادا بیکاری اهالی آلبرتا شامل ۳۴٬۰۰۰ نفر می‌شود (بیش از کل جمعیت Okotoks) این افراد برای ۶ ماه یا بیشتر بیکار بوده‌اند.
این موج بیکاری در کنار شرایط اقتصادی نامناسب موجب رکود شدید بعد از سقوط قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ شده است.
نرخ بیکاری در اوایل سال ۲۰۱۷به اوج رسید، زمانی که بیکاری اهالی آلبرتا برای شش ماه یا بیشتر به ۶۸٬۰۰۰ نفر رسید. اما در سال های پس از رکود اقتصادی، این اعداد به آنچه اقتصاد دانان پیشبینی می‌کردند کاهش نیافت.
قبل از مشکلات اقتصادی سال ۲۰۰۸ حدود ۵ درصد از بیکاران آلبرتا برای نصف سال بدنبال شغل بودند. پیش از سقوط قیمت نفت ۱۰ درصد جستوجوکنندگان مشاغل در وضعیت مشابه قرار داشتند.
ماه گذشته آمار به ۲۰ درصد یعنی بیشترین میزان در سراسر کشور رسید.
Burgis گفت که روند نشان داده در داده های آمار کانادا به آسایش او کمک می‌کند، زیرا نشان می‌دهد که او تنها کسی نیست که در تلاش برای یافتن کار است.
اوایل او بعد از مصاحبه احساس خوبی داشت و امیدوار بود که پذیرفته شود اما اخیرا دریافته است که برای هر موقعیت شغلی باید با عده زیادی رقابت کند و امیدی به پذیرفته شدن ندارد.
او می‌گوید هرگز بیکار نبوده است و نمی‌داند چگونه با شرایط موجود کنار بیاید.
طبق گفته اداره آمار کانادا برای هر شغل خالی در آلبرتا ۴ فرد بیکار وجود دارد یعنی دو برابر دوران رکود اقتصادی!
اقتصاددان Trevor Tombe گفت که انتظار طولانی مدت برای پیدا کردن کار به طور کلی نشان دهنده ضعف و ناراحتی در نیروی کار آلبرتا است. وی معتقد است در بعضی موارد بین مهارت‌های شغلی فرد و آنچه کارفرمایان به دنبال آن هستند، ناسازگاری وجود دارد.
Tombe که در دانشگاه کلگری اقتصاد درس می‌دهد می‌گوید این بیکاری نتیجه تصمیمات اقتصادی نفتی است.
در طی رکود اخیر، تولید کنندگان نفت و گاز هزینه های خود را برای اکتشاف و پروژه های جدید کاهش دادند، که موجب شد تا کارگران از زمین شناسان و متخصصان حفاری گرفته تا کارگران ساختمانی با بیکاری دست و پنجه نرم کنند.
این کارگران در بسیاری موارد جوانانی هستند که تلاش کرده اند دوباره کار خود را در این صنعت پیدا کنند، در حالی که هزینه های سرمایه ای در نفت بالا است و انتظار نمی رود که به رونق باز گردد.
Tombe گفت که داده های شغلی نشان می دهد که مردان زیر ۲۵ سال در اثر رکود به شدت تحت تاثیر قرار گرفته اند و میزان اشتغال برای این گروه سنی از زمان رکود به میزان 10 درصد کاهش یافته است و تقریبا به ۵۵ درصد در ماه گذشته رسیده است.
حدود نیمی از آن‌ها تصمیم گرفته‌اند که ادامه تحصیل دهند اما نیم دیگر کاملا نا امید شده‌اند.
اگرچه Burgis هرگز در صنایع نفتی فعالیت نداشته است اما شرایط پیش آمده دامن او را هم گرفته است.
منبع: CBC
