دولت بریتیش کلمبیا رسما اعلام کرده که درها را به روی کمپانی‌های سواریِ اشتراکی (RideSharing) خواهد گشود تا از سپتامبر ۲۰۱۹ بتوانند زیر نظر کمیته مسافربری این استان (PTB) فعالیت کنند.
دوشنبه این استان اعلام کرد که قوانین جدید چارچوبی خواهند ساخت تا کمپانی‌ها بدانند که روند کار پس از ثبت درخواست نزد این کمیته چیست. چارچوب جدید از ۳ سپتامبر اجرایی خواهد شد.
قوانین مصوب شامل عرضه، محدودهٔ مسافربری، و نرخ خدمات نمی‌شوند و نظارت بر این موارد مسئولیت اختصاصی کمیته مستقل مسافربری است که انتظار می‌رود در تابستان جاری، تصمیم‌های خود را اعلام کند.
مجموعه قوانینی که دوشنبه اعلام شدند روی ماهیت کمپانی‌ها و ایمنی و امنیت راننده‌ها تمرکز دارند… و قرار است چارچوبی برای شرکت‌های فعال در این زمینه برقرار کنند تا با انتظارات صحیحی فعالیت خود در بی.سی را شروع کنند.
شرکت بیمه بریتیش کلمبیا (ICBC) هم یک بیمه اختصاصی را تعریف کرده که در سپتامبر راه‌اندازی می‌شود و با آن قرار است بیمه بر اساس هر کیلومتر را ارایه کند تا هر گونه آسیب و خطر ناشی از موارد مختلف از جمله تصادف، پوشش داده شود.
زمانی که صاحب خودرو در حال ارایه سرویس است، این بیمهٔ خاص او را پوشش می‌دهد و در سایر شرایط، بیمهٔ عادی خودرو را پوشش می‌دهد. همچنین با این سرویس جدید، شرکت‌های خدمات مسافربری می‌توانند جداگانه صاحبان خودروها را بیمه کنند. هزینهٔ این محصول ICBC نیز طبق نرخ روزانه حساب می‌شود.
تمام این قوانین جدید از ۱۶ سپتامبر لازم الاجرا خواهند بود تا راه‌اندازی کامل سرویس‌های سواری اشتراکی، میسر باشد. اگر درخواست کمپانی‌ها تا این تاریخ به کمیته رسیده باشد، می‌توانند در سپتامبر خودروهای خود را به خیابان‌ها بفرستند.
سه عامل برای اعطای مجوز کار
مسئولین استانی می‌گویند که PTB باید ۳ عامل را در تصمیم‌گیری‌های خود برای اعطای مجوز، لحاظ کند.
عامل اول این است که آیا جامعه به سرویس مذکور نیاز دارد یا خیر. اکنون گزارشی روی وبسایت PTB هست که نیاز به این نوع سرویس‌ها را تایید می‌کند.
عامل دوم این است که آیا درخواست‌دهنده برای این سرویس دارای صلاحیت عمومی هست و خطر و ضرری برای مشتری ندارد؟ که این عامل با دریافت تقاضاها، پرونده به پرونده بررسی می‌شود.
از ۹ جولای نیز PTB مشورت با صنعت خدمات مسافربری و تاکسیرانی را در زمینه عامل سوم شروع خواهد کرد: «شرایط اقتصادی سالم». در این مورد نیز PTB به تعیین حجم ناوگان مسافربری، مناطق ارایه خدمات، و نرخ‌های مسافربری می‌پردازد.
به بیان دیگر، PTB بررسی می‌کند که راه‌اندازی یک سرویس جدید قرار است چه تاثیری بر اقتصاد منطقه و تجربه استفاده از خدمات مسافربری بگذارد.
در صورتی که ایمنی مسافرین حفظ شود و تعادل مناسبی بین خدمات و نرخ‌ها برقرار شود، این توسعه می‌تواند به مردم گزینه‌هایی بهتر با قیمت‌های مناسب‌تر ارایه کند.
ساختار قانونگذاری خدمات
- الزام به گواهینامه کلاس ۴: دولت از تمام تاکسی‌ها و راننده‌های خدمات اینترنتی می‌خواهد که گواهینامه تجاری کلاس ۴ داشته باشند.
- بررسی سابقه جرایم رانندگی و جنایی: افرادی که می‌خواهند راننده شوند، نباید در ۲ سال اخیر بیش از ۴ محکومیت رانندگی داشته باشند و هیچ سابقه تصادف خطرناکی در ۳ سال آخر نباید در کارنامه‌شان باشد.
- متصدیان غیرقانونی: جریمه‌ها می‌توانند به روزی ۱۰۰,۰۰۰ دلار هم برسند. ثبت‌کننده هر تقاضا می‌تواند جریمه‌هایی تا ۵۰,۰۰۰ دلار برای رانندگانی صادر کند که الزامات قانونی را رعایت نکرده‌اند. در ضمن ۷ مورد جدید به فهرست بررسی سوء پیشینه اضافه شده است.
- دسترسی‌پذیری: یک نرخ ۳۰ درصدی برای خودروهایی در نظر گرفته شده که برای مسافرین معلول و کم‌توان بهینه نشده‌اند، و درآمد این نرخ به برنامه‌های افزایش دسترسی‌پذیری برای این افراد اختصاص می‌یابد. قوانین جدید امکان استفاده از خودروهای بهینه‌شده با دربِ جانبی یا دربِ عقب را هم فراهم کرده‌اند تا معلولین خدمات بهتری دریافت کنند.
- خودروها: در صورتی که تاکسی‌ها و خودروهای مورد استفاده، در سال گذشته تا حداکثر ۴۰,۰۰۰ کیلومتر سفر کرده باشند، خودرو باید چکاپ سالانه شود. و در صورتی که از ۴۰,۰۰۰ فراتر رفته باشد، بایستی چکاپ شش‌ماهه انجام شود. خودروهای مورد استفاده نباید بیش از ۱۰ سال عمر داشته باشند.
قوانین، یا خطوط قرمز غیرضروری؟
وزیر حمل‌و‌نقل بریتیش کلمبیا می‌گوید که برنامهٔ دولت این است که «ورود کمپانی‌های خدمات مسافربری شهری به این بازار را تا پاییز تسهیل کنیم، و ناوگان خودروها امسال به خیابان‌ها بیایند، و همزمان گزینه‌های دسترسی‌پذیری و ایمنی را هم افزایش دهیم.»
اما آئرون زیفکین، مدیر کمپانی Lyft در کانادا می‌گوید:
«این قوانین شبیه خطوط قرمز غیرضروری هستند که می‌توانند اهالی بریتیش کلمبیا را با خدماتی ضعیف‌تر از همسایگان خود در امریکای شمالی، روبرو کنند.»
او اشاره کرده که Lyft در حال حاضر در هیچ منطقه‌ای که گواهینامهٔ تجاری (کلاس ۴) را الزامی کرده باشد، فعالیت نمی‌کند.
«الزام راننده‌ها به گرفتن گواهینامه کلاس ۴ باعث بهبود ایمنی مسافرین نمی‌شود، فقط زمان انتظار را افزایش می‌دهد و به نفع تاکسیران‌ها تمام می‌شود. در حالیکه هدف ما این است که شبکه حمل‌و‌نقل‌مان را با کیفیتی مشابه اونتاریو و ایالات متحده به بریتیش کلمبیا بیاوریم.»
منبع: Daily Hive
