با اینکه کمپین انتخابات فدرال ۲۰۱۹ هر لحظه ای می تواند شروع شود، اما دیرترین روز شروع آن ۱۵ سپتامبر است. اگر در این تاریخ دولت رسما انتخابات را اعلام کند، کاندیداها می توانند ۳۶ روز کامل را به کمپین بپردازند. (۳۶ روز حداقل زمان الزامی برای کمپین انتخاباتی رسمی ست).
در قانون آمده که روز انتخابات فدرال، «سومین دوشنبهٔ ماه اکتبر در چهارمین سال به دنبال انتخابات قبلی ست.» که امسال می شود ۲۱ اکتبر ۲۰۱۹.
در قوانین جدید انتخاباتی آمده که کمپین ها حداکثر می توانند ۵۰ روز به طول بینجامند. این یعنی استراتژیست های حزب لیبرال بازهٔ کوتاه تری در اختیار دارند تا مانور خود برای اعلام انتخابات را اجرا کنند، البته هنوز ۲ هفته زمان دارند.
خانم آن مک گراث، استراتژیست کهنه کار NDP می گوید: «همیشه پای استراتژی در میان است.»
در گذشته نخست وزیرهای کانادا از قدرتشان برای اعلام انتخابات به نفع خود استفاده کرده اند تا در بهترین شرایط نسبت به رقبا قرار بگیرند.
در ۲۰۰۰، ژان کرتین تقریبا با فاصله سه سال پس از پیروزی در اولین انتخابات خود، یک انتخابات ضربتی را اعلام کرد. چرا؟ چون نظرسنجی ها نشان می دادند که لیبرال ها در اونتاریو برتری چشمگیری نسبت به دیگران دارند. این قمار، جواب داد.
اما چهار سال پیش، استیون هارپر رهبر حزب محافظه کار، چندان خوش شانس نبود. آن سال محافظه کارها فکر کردند که یک کمپین طولانی به نفعشان تمام خواهد شد و به رقبا ضرر می زند. وقتی خبرنگارها او را تحت فشار قرار دادند، گفت که حزب های رقیب از قبل کمپین خود را شروع کرده اند و هدفش داشتن یک رقابت منصفانه است.
هارپر یک کمپین ۷۸ روزه را شروع کرد، که طولانی ترین در دوران مدرن است. اما این بمب در دستان خودش منفجر شد.
ریچارد سیانو، یکی از رئسای قبلی حزب محافظه کار ترقی خواه اونتاریو می گوید: «در عمل اتفاقی که افتاد، فرصت یافتن جاستین ترودو، رهبر وقت حزب سومِ کانادا، برای برگزاری یک کمپین کامل و همه جانبه بود.»
تجربه نشان داده که کمپین های کوتاه تر به نفع دولت هایی می شود که بر سر کار هستند.
کوتاه تر و فشرده تر
تیم مورفی، یکی از وکلای McMillan LLP که قبلا رئیس کارمندان در دولت نخست وزیر «پاول مارتین» بوده است، می گوید:
«کمپین های طولانی معمولا باعث می شوند رقبا از شما سبقت بگیرند، بالاخره موضوعی مطرح می شود که شما انتظارش را ندارید، و این هرگز برای یک کمپین یا یک دولت، خوب نیست.»
«لیبرال ها احتمالا یک کمپین کوتاه تر و فشرده تر را ترجیح می دهند تا احتمال خطا و خروج از مسیر، کمتر شود.»
شروع زودهنگام انتخابات می تواند جلوی فعالیت های وزرای ترودو برای جذب سرمایه در چهارگوشه کشور را بگیرد. در ضمن باعث می شود ترودو وقت باارزشی را که می خواهد به تصویرسازی از رقیبش، اندرو شیر رهبر حزب محافظه کار، قبل از شروع انتخابات بپردازد، از دست بدهد.
مورفی می گوید، هر دولتی باید قبل از اعلام رسمی شروع انتخابات، به یک سوال مهم جواب دهد:
«آیا مشکل، مورد، یا نگرانی خاصی هست که بخواهد قبل از اعلام انتخابات، قائله آن را بخوابانید؟»
او اضافه می کند که دولت ها از وقت خود قبل از شروع انتخابات استفاده می کنند تا «چهارچوبی مثبت درباره فعالیت های ۴ ساله دولت خود تعریف کنند…»
وقتی که دورهٔ کمپین شروع شود، احزاب باید هزینه کرد خود را به ۲۸ میلیون دلار محدود کنند.
کمپین های بلندتر فقط هزینه های بیشتری به احزاب تحمیل می کنند. برای NDP که در جذب کمک های مالی مشکل داشته، این مشکل بزرگی ست.
مک گراث با تایید این مشکل NDP می گوید: «من ترجیح می دهم که پول بیشتری داشته باشیم زیرا وسعت عملمان را بالا می برد. اما قبلا دیده ام که با پول کم هم کارهای بزرگی کرده ایم.»
به نظر او رهبر NDP آقای جاگمیت سینگ، که حزبش در نظرسنجی ها حدود ۱۴ درصد از آرا را دارد، می تواند دور از ذره بین ها پیشرفت کند زیرا «بیشتر صاحب نظرها او را خارج از رقابت اصلی می دانند. کسی از او انتظارهای غیرعادی ندارد.»
NDP برنامهٔ کامل خود را برای رای دهندگان منتشر کرده تا از ایده های حزب به خوبی آگاه شوند.
برای برخی از استراتژیست ها، اتفاق های ابتدای کمپین نسبت به اواخر کمپین از اهمیت کمتری برخوردارند. سیانو می گوید: «رای دهنده ها همیشه برای انتخاب تا لحظه های آخر صبر می کنند.» به نظر او ۱۴ روز پایانی از اهمیت بیشتری در انتخابات فدرال برخوردارند. به خصوص این یکی، چون مراسم های شبه-کمپین در کل تابستان در جریان بوده اند.
آنهایی که روی اعلام زمان انتخابات شرط بندی می کنند باید دو مورد را در نظر داشته باشند. اول اینکه، بدسلیقگی است اگر نخست وزیرِ مملکت قبل از پایان انتخابات استانی، یک انتخابات فدرال را اعلام کند.—الآن مردم مَنیتوبا در حال آماده شدن برای انتخابات ۱۰ سپتامبرند.
دوم اینکه، دیدارها با فرماندار کل کانادا برای لغو رسمی پارلمان فعلی، معمولا در یکشنبه ها انجام می شود—البته نه لزوما.
منبع: CBC
