شهر کلگری به عنوان یک مقصد گردشگری تمامعیار شناخته نمیشود و هر سال تنها در نخستین هفتههای ماه جولای و همزمان با برگزاری مراسم Stempede میتوان انتظار ورود گردشگران به آن را داشت. حتی با وجود آنکه سرد شدن هوا بسیاری از دوستداران ورزشهای زمستانی را برای اسکی در برف تازه و پودر کوههای راکی به این منطقه میکشاند، تعداد اندکی از آنها در طول سفر خود کلگری را به عنوان یک توقفگاه مناسب مییابند.
با اینحال طبق مقالهای که ماه دسامبر گذشته در نشریه نیویورکتایمز چاپ شده شهر کلگری به خودی خود میتواند حتی در سردترین روزهای زمستان نیز یک مقصد گردشگری عالی باشد.
سباستین موداک نویسنده نشریه نیویرکتایمز در سال 2019 شخصا به 52 شهر گوناگون در سرتاسر دنیا سفر کرده تا مقالهای از جاذبههای گردشگری و دیدنی آنها بنویسد. خوشبختانه او در آخرین مقصد سفر خود به آلبرتا میآید تا از نزدیک شهر کلگری و جذابیتهای آن را ببیند.
حال شاید از خود بپرسید که به نظر نویسنده مقاله شهر کلگری در مقایسه با دیگر شهرهای دیدنی و توریستی این مقاله همچون شهر تونس، آبردین اسکاتلند، سالوادور برزیل و تاهیتی French Polynesia از چه جایگاهی برخوردار است.
موداک میگوید سفر به کلگری بسیار بهتر از چیزی بوده که انتظار داشته است!
او در مقاله خود به این نکته اشاره کرده که پیش از ورود به کلگری نگران آن بوده که انتخاب این شهر برای پایان دادن به مقاله کاری اشتباه بوده است. برخی از دوستان او نیز پیش از سفر به کلگری گفتهاند باید خودش را برای روزهای سرد و دلگیر زمستان در کلگری آماده کند.
او در مقاله میگوید: همچون یک گوزن شمالی با فرا رسیدن سرمای زمستان خود را به این منطقه سرد و یخزده رساندم!
اما خوشبختانه همزمان با ورود موداک هوای Chinook به کلگری میرسد و از سوز سرما قدری میکاهد تا تحمل زمستان برای او آسانتر شود. او در ادامه سفری کوتاه و سریع به Canmore میکند و در نهایت برای گشتوگذار بیشتر در کلگری عازم این شهر میشود.
موداک در مقاله خود مینویسد: کلگری شهری است که به واسطه درآمدهای نفت و گاز رشد پیدا کرده و ساکنین آن از سوختهای فسیلی متنفر نیستند. با دیدن برچسبهای “I Love Pipelines” بر روی کامیونها و وانتها سریعا به این موضوع پی خواهید برد. کاهش قیمت نفت ضربه سختی به اقتصاد کلگری وارد کرده که توصیف آن آسان نیست. این روزها با قدم زدن در مرکز شهر هنوز عظمت آسمانخراشها شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد، اما نرخ واحدهای خالی در این ساختمانها بسیار بالا است.
با تمامی اینها موداک شدیدا تحت تاثیر اقتصاد بسیار متنوع شهر که مسئولان کلگری در طول پنج سال گذشته ایجاد کردهاند قرار گرفته است. همچنین میخانهها و رستورانهای گوناگون و تاریخی بسیار در سطح شهر موجب شگفتی نویسنده مقاله شدهاند. او در مقاله خود به برخی از آنها همچون Cold Garden، Eighty-Eight، Establishment Brewing و Bar Von Der Fels اشاره کرده است.
نویسنده در ادامه مقاله خود به کتابخانه مرکزی جدید کلگری سفر میکند. موداک این کتابخانه را به عنوان یکی از دلایل اصلی برای قرارگیری شهر در این لیست 52 موردی برمیشمارد. او کتابخانه را با توصیفاتی همچون “جعبه جواهرات درخشان” و “بنای بیضی شکل با پنجرههایی شبیه به دانههای برف و چوبهای قوسی شکل” توصیف کرده است. از توصیفات نویسنده پیداست که در سفر به کلگری به شدت تحت تاثیر معماری شگفتانگیز کتابخانه مرکزی قرار میگیرد.
موداک همچنین به برخی مقاصد گردشگری کلاسیک کلگری مانند پارک Prince’s Island، میخانههای قدیمی و دلنشین، فروشگاههای مستقل Kensington، Studio Bell، East Village و Inglewood نیز رفته است.
به طور کلی نویسنده در مقاله خود میگوید به شدت تحت تاثیر جاذبههای دیدنی این شهر یخزده قرار گرفته است.
موداک در مقاله خود اینگونه نوشته: من میخواهم به تمام افرادی که به من پیام داده و پایان دادن سفر به این 52 شهر با کلگری را اقدامی اشتباه نامیده بودند میخواهم این پیام را بدهم که اشتباه میکردید! کلگری شهری بود که پس از ورود به آن به سرعت متوجه شدم چیزی درباره آن نمیدانم. همین موضوع سبب شد تا هرچه بیشتر در شهر بیشتر کنم با دیدن زیبایی و پیچیدگی آن بیش از پیش شگفتزده شوم. حال اگر از من بپرسید به هیچ عنوان نمیتوان به شهر دیگری بهتر از کلگری برای پایان سفرنامه خود فکر کنم!
منبع: Daily Hive