حداقل ۹ دختر و زن در دوران شیوع کووید-۱۹ در کانادا قربانی حوادثی شده‌اند که در شاخه قتل خانگی قابل طبقه‌بندی‌اند. این عددی ست که در شرایط عادی حتما باعث خشم عمومی در جامعه می‌شد.
مدیر BWSS در بریتیش کلمبیا، خانم آنجلا ماری مک‌دوگال می‌گوید: «ما این حوادث را تک به تک بررسی میکنیم، زیرا از هم جدا هستند. ولی منفرد نیستند. قبل از کووید-۱۹ شیوع دیگری را در دنیا داشتیم و آن شیوع خشونت خانگی و خشونت علیه زنان است.»
این قتل‌ها که بین ۱ آوریل تا ۴ مِی رخ داده‌اند، مختص یک نقطه نیستند. از Hammonds Plains در نوا اسکوشیا گرفته تا Sundre در آلبرتا. قربانی‌ها هم از سنین مختلفند: دختری ۲۴ ساله در کلگری. خانم باردار ۳۳ ساله‌ای در براک‌ویل. خانمی ۵۵ ساله و دختر نوجوانش در استراتکونا.
حداقل سه نفر از مردهایی که این زنان را کشته‌اند، در ادامه خودکشی کرده‌اند. یکی از قاتلین هنوز فراری است. ۹ قتل توسط BWSS و رسانه‌های محلی تایید شده است.
خانم کارمن گیل، استاد روانشناسی در دانشگاه نیو برانزویک است و وقتی کووید-۱۹ شایع شد، داشت مقاله‌ای درباره روابط اجباری در خانه می‌نوشت، به همین خاطر از قبل نگران تاثیر قرنطینه بر خشونت علیه زنانی بود که حالا دیگر مجبور به ماندن در خانه با افراد خشونت‌گرا بودند.
او می‌گوید: «وقتی اثری از جراحت یا کبودی روی بدن قربانیان باشد همه نگاه‌ها جلب می‌شود. ولی انگار محدودسازی و کنترل خانم‌ها توسط همسرشان یا رفتارهای خاص علیه آنها، حساسیت‌برانگیز نیست. در حالی که معمولا پشت چنین رفتارهایی، یک مشکل بزرگتر نهفته است.»
«اگر خشونت را فقط فیزیکی تعریف کنیم، پرونده‌ها از نظرمان دور می‌مانند و زنان بیشتری قربانی می‌شوند. هنوز باورکردنی نیست که توجه بیشتری به این قضیه نشان داده نمی‌شود.»
هنوز نمی‌توان آمار دقیقی از قتل زنان و دختران توسط بستگان‌شان در دوران قرنطینه به دست آورد زیرا سیستم رصد زنده وجود ندارد.
ماری-پیِر باریل، دستیار مطبوعاتی وزیر زنان می‌گوید در کانادا به طور متوسط هر ۶ روز ۱ زن توسط شریک زندگی‌اش کشته می‌شود:
«از زمان شروع پندمیِ کووید-۱۹ سازمان‌های خدمات فوری متوجه افزایش درخواست‌های زنان و کودکان در رابطه با خشونت خانگی شده‌اند. تخمین‌ها نشانگر ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش خشونت خانگی است که منجر به تماس با پناهگاه‌ها شده است.»
خانم باریل می‌گوید که دولت فدرال ۴۰ میلیون دلار برای مقابله با آثار سوء کووید-۱۹ بر وضعیت زنان به سازمان برابری جنسی و زنان داده است که ۳۰ میلیون دلار از آن صرف نیازهای فوری پناهگاه‌ها و مراکز کمک به قربانیان جنسی شده است.
خانم مک‌دوگال هم می‌گوید: «برای ما قبل، حین یا بعد از کووید-۱۹ فرقی ندارد. پیوسته کارمان را میکنیم و می‌دانیم به ازای هر ۱ زنی که کشته شده، هزاران نفر دیگر در ترس و نگرانی زندگی می‌کنند.»
منبع: The Globe and Mail
