مدرسهها در حال بازگشایی هستند، پارکها و تفریحگاهها به روی مراجعهکنندگان باز شدند و با بازشدن رستورانها مردم برای غذاخوردن بیرون میروند. امّا با وجود تمام نشانههایِ برگشت زندگی به حالت نرمال، همه گیری کرونا ویروس سر جای خود مانده. به همین دلیل محققان دانشگاه duke روشی ساده برای ارزیابی کارایی ماسکهای مختلف ابداع کردند، چرا که استفاده از ماسک یکی از روشهای مهم برای جلوگیری از انتشار ویروس است.
شروع ماجرا از جایی بود که یکی از اساتید دانشکدهی پزشکی در دانشگاه Duke به یکی از گروههای محلی برای خریدِ عمدهی ماسک جهت توزیع میان مردم نیازمند کمک میکرد. استاد مذکور قصد داشت از کارایی ماسکهای خریداری شده اطمینان حاصل کند. در نتایج تحقیقی که در روز جمعه منتشر شد، محققان بخش فیزیک دانشگاه Duke یک روش ساده را معرفی کردند که در آن با استفاده از یک گوشی موبایل و اشعهی لیزر میتوان انتقال قطرات تنفسی را در حین صحبت کردن رصد کرده و به این ترتیب به میزان کارایی ماسک پی برد.
مارتین فیشر، یکی از محققان حاضر در مطالعه، به خبرنگار CNN کفت: “ما از یک جعبهی سیاه، اشعهی لیزر و نیز یک دوربین استفاده کردیم. اشعهی لیزر در جهت عمودی حرکت کرده تا در اثر عبور از شکافهای تعبیه شده در جعبه صفحاتی از نور بسازد. ”
در جلوی جعبه یک سوراخ تعبیه شده که فرد مورد آزمایش میتواند در مقابل آن صحبت کند و در پشت جعبه یک گوشی موبایل تعبیه شده که از دوربین آن برای ثبت پراکندگی پرتوهای نور در اثر برخورد با قطرات تنفسی و پس از برخورد با اشعهی لیزر، در حین صحبت کردن فرد استفاده میشود. در مرحلهی بعد شمارش تعداد قطرات منتشر شده با استفاده از یک الگوریتم کامپیوتری ساده صورت میگیرد.
تشویق به استفاده از ماسکهای کارآمد
متخصصان سلامت جامعه ماههاست که به پوشیدن ماسک به عنوان یکی از موثرترین راهها برای مبارزه با همهگیری تأکید میکنند و بسیاری از ایالتهای آمریکا هم تا کنون یکی از انواع ماسک را برای این منظور معرفی کردند. امّا به هنگام بررسی کارایی این ماسکها، برخی از آنها به معنای واقعی کلمه ” بهدردنخور” بودند. محققان 14 ماسک رایج و در دسترس از جمله یک ماسک N95 که به شکل حرفهای و با تطابق کامل با صورت استفاده شده بود و به طور معمول مورد استفادهی کادر درمان بود را بررسی کردند.
ابتدا آزمایش توسط شخصی که بدون پوشیدن ماسک صحبت میکرد انجام شد. سپس آزمایش با پوشیدن ماسک توسط فرد سخنگو تکرار شد. آزمایش برای هر نوع ماسک 10 بار تکرار شد. کاراترین ماسک، ماسک N95 با تطابق کامل بود. ماسک جراحی سه لایه و نیز ماسک پارچهای که بسیاری از مردم در خانه تهیه میکنند نیز کارایی خوبی داشتند.
14 ماسک مورد استفاده در تحقیق
دستمال گردنهای ورزشی که به طور معمول دوندهها استفاده میکنند، ناکارآمدترین ماسکها بودند. در واقع استفاده از دستمال گردن به عنوان ماسک باعث میشد که تعداد بیشتری از قطرات تنفسی تولید شود، چرا که این نوع ماسک به نظر به علت جنس خاصش، سبب شکستن قطرات تنفسی بزرگتر به قطرات کوچکتری میشد که با جریان هوا آسانتر پراکنده میشدند.
دستمالگردنهای معمولی و ماسکهای بافتنی نیز کارایی ضعیفی داشته و حفاظت چندانی فراهم نمیکردند.
Fischer گفت:” حقیقتا ما از این که تعداد ذرات شمارش شده در حین پوشیدن دستمال گردن ورزشی به شکل ماسک، نسبت به حالتی که فرد ماسکی ندارد، فراتر بود، شدیدا شگفتزده شدیم. همچنان تأکید میکنیم که درست است که ما مردم را به پوشیدن ماسک توصیه میکنیم، امّا از آنها میخواهیم که ماسکی استفاده کنند که کارا باشد.”
با وجود این که شرایط این آزمایش بسیار ساده است- تنها با استفاده از یک جعبه، یک دستگاه لیزر با ارزش کمتر از 200 دلار، یک لنز و یک دوربینِ گوشی موبایل- فیشر انجام این آزمایش در خانه را توصیه نمیکند.
در صورتی که فرد با ایمنی دستگاههای لیزر آشنا نباشد یا تجربهای در این زمینه نداشته باشد، استفادهی اشتباه از این وسایل میتواند سبب آسیب دائمی به چشم شود. با این وجود، محققان امیدوارند که شرکتها، موزهها و مراکز دردسترس عموم از این تست برای معرفی کاراترین ماسکها به مردم استفاده کنند.
فیشر بیان کرد: “این آزمایش یک ابزار دیداری بسیار قدرتمند برای افزایش آگاهی در این زمینه است و نشان میدهد که حتی یک ماسک بسیار ساده مانند ماسکهای دستساز پارچهای در مهار بسیاری از قطرات تنفسی کارا هستند. تولیدکنندگان و شرکتها میتوانند از این تست استفاده کرده و پیش از تولید انبوه ماسکهای خود از طراحی درست آنها مطمئن شوند.”
منبع:CNN