کانادا تنها کشور از اعضای گروه G7 است که خواستار دریافت واکسن کووید-۱۹ از برنامهٔ واکسن برای کشورهای در حال توسعه (COVAX) شده، و از آنجایی که همینک نیز کانادا بالاترین سرانهٔ خرید واکسن کرونا را در دنیا دارد، انگشت‌های اتهام درباره احتکار واکسن به سمتش نشانه رفته‌اند.
کارکرد برنامهٔ کوواکس چیست؟ جذب سرمایه از کشورهای ثروتمندتر برای کمک به خرید واکسن برای خود آنها و البته ۹۲ کشور کم‌درآمد به تنهایی قادر به خرید واکسن نیستند.
بیشتر کشورهایی که اولین محموله‌های کوواکس راهی‌شان شده در زمرهٔ کشورهایی با درآمد پایین یا متوسط هستند اما کانادا در بین معدود کشورهای ثروتمندی ست که حالا متقاضی دریافت سهم‌شان از کوواکس شده‌اند. سنگاپور و نیوزیلند نیز در کنارش قرار دارند.
انتظار می‌رود سهم اولیهٔ کانادا که ۱.۹ میلیون دوز از واکسن AstraZeneca ست تا اواخر ژوئن ارسال شود و همزمان برای رواندا، افغانستان و سودان نیز واکسن فرستاده می‌شود.
دولت جاستین ترودو با فشار و انتقاد زیادی در زمینه واکسیناسیون روبرو ست چراکه دو ماه نخست این عملیات با تاخیرها و بی‌برنامگی‌های زیادی همراه بوده و باعث شده خوش‌بینی به واکسیناسیون سریعِ سراسری کم شود.
کشورهای اروپایی نیز با بحران کمبود واکسن روبرو هستند و انتظار می‌رود که کمبود عرضه واکسن کوواکس همچنان ادامه یابد که می‌تواند به اختلافات بین‌المللی، نارضایتی مردم، و تضعیف اقتصاد کشورها دامن بزند.
دولت ترودو در پاسخ به انتقادها، از قصد همیشگی خود برای دریافت سهم از کوواکس تاکید کرده و می‌گوید:
«این سازوکار بین‌المللی برای تامین واکسن، هم برای مردم کانادا و هم برای مردم کشورهای کم‌درآمد طراحی شده بود. البته ما برای مبارزه با این پندمی برنامه کاملی داریم و بر این باوریم که پیروزی قطعی نیست، مگر در همه جای دنیا پیروز شویم.»
کانادا ۴۴۰ میلیون دلار به برنامهٔ کوواکس کمک کرده، که نیمی از آن برای رزِرو ۱۵ میلیون دوز واکسن بوده و بقیه‌اش برای کمک به کشورهای کم‌درآمد.
البته دولت کانادا می‌گوید که تنها با اتکا بر واکسن‌های فایزر و مدرنا نیز می‌تواند تا پایان سپتامبر همه مردم کانادا را واکسینه کند.
منبع: The Globe and Mail
