تابستان و کاهش محدودیت‌های کرونایی شهروندان شهرهایی چون ونکوور را به سواحل کشانده است تا بعد از نزدیک به ۱۸ ماه بتوانند به سبک ایام قدیم تفریح کنند. در اینجا بد ندیدیم که شما را با تاریخچه چهار ساحل مشهور ونکوور آشنا کنیم، که دو تا از آن‌ها دیگر وجود ندارند.
ساحل Greer (Kits)
در سال 1884 سم گریر 20 هکتار از ساحل Kits را به قیمت 200 دلار خرید و مزرعه‌ای کوچک در آن ساخت. این زمین بعدها در محدوده ایستگاه پایانی خط آهن Canadian Pacific قرار گرفت و همین موضوع سبب درگیری‌های ادامه‌دار او با CPR شد.
گریر برای حفظ مزرعه ماموران CPR را با تبر دنبال کرد، میخ‌های ریل را کند، موانعی ساخت و سلاح انبار کرد. سرانجام گریر در سال 1891 بخاطر شلیک به معاون کلانتر کارش به دادگاه و زندان کشیده شد. او تا زمان مرگ پیگیر دادخواهی و نجات زمین‌هایش بود. CPR تلاش بسیاری کرد تا پرونده گریر برای همیشه فراموش شود (البته امروزه خیابانی بنام او در همانجا وجود دارد).
این ساحل پس از مرگ گریر مدتی رها گشت و به تفریگاهی غیررسمی بنام Tent Town تبدیل شد. در سال 1905 احداث جاده محبوبیت ساحل را افزایش داد. CPR سال 1908 اسم ساحل را به Kitsilano Beach تغییر داد و Tent Town به تاریخ پیوست. سرانجام پس از این کشمکش‌ها کار توسعه منطقه نیز شروع شد.
چهره امروزی ساحل Kits
ساحل Brown Skin (Vanier Park)
اصلی‌ترین استخر بسته ونکوور بنام Crystal Pool از زمان بازگشایی در سال 1928 تا سال 1945 تنها بروی سفیدپوستان باز بود. از اینرو افراد رنگین‌پوست مجبور بودند به ساحلی غیررسمی در Kitsilano Indian Reserve، درست زیر پل Burrard Street، بروند. این ساحل جدید Brown Skin Beach نام گرفت و بعدها در محدوده پارک Vanier قرار گرفت. خوشبختانه دیگر این تفکرات منسوخ شده و شهروندان می‌توانند باهم در Aquatic Centre (سال 1974 جایگزین Crystal Pool شد) شنا کنند.
چهره امروزی Vanier Park
خلیج English (First Beach)
در یکی از روزهای تابستانی سال 1887 جو فورتس با عبور از خلیج English خود را به ساحلی عالی برای شنا رساند. بومیان این کرانه شنی را Eeyulshun (بمعنای “خوش قدم”) می‌خواندند. مسیر دسترسی به ساحل از جنگل متراکم West End می‌گذشت و کمی بعد شهردار راضی شد جاده‌ای با پیاده‌راه چوبی به ساحل بکشد.
با رشد شهر ونکوور شهرت ساحل هم بیشتر می‌‌شد. جو شناگری ماهر بود و قوانین ساحل که در آن دوران مردانه و زنانه بود را تدوین کرد. او در ساحل گشت می‌زد، به کودکان شنا می‌آموخت و بسیاری را از غرق شدن نجات داد.
در نهایت شهرداری ونکوور به جو مقامی دائم در خلیج English داد و از اختیارات یک پاسبان برخوردار شد. جو فورتس تا سال 1922 و هنگام مرگ در کلبه‌ای کوچک نزدیک خلیج زندگی کرد.
امروزه مجسمه یادبود جو فورتس در Stanley Park قرار گرفته و یک رستوران و کتابخانه زنجیره‌ای نیز به یادش نام‌گذاری شده‌اند.
چهره امروزی English Bay
ساحل Douk (Wreck Beach)
در دوران رکود بزرگ جمعیت مردان بیکار در ونکوور بسیار زیاد شد. آن‌ها پول کافی برای خرید تجهیزات شنا نداشتند و بخشی از ساحل Siwash Rock در Stanley Park را برای شنا و آفتاب گرفتن انتخاب کردند. آنجا Douk Beach نام گرفت اما متاسفانه هنگام ساخت دیوار دریایی از میان رفت. امروزه اگر قصد آفتاب گرفتن در این ناحیه را داشته باشید باید به Wreck Beach در Point Grey بروید.
منبع: Daily Hive
