امواج گرمای پی‌درپی، آتشسوزی گسترده جنگل‌ها و خشکسالی‌های شدید همگی جزو آثار مخرب تغییرات اقلیمی هستند که متاسفانه در حال تشدید شدن‌اند. البته همه‌جای کره زمین به یک اندازه تحت تاثیر این بحران‌ها نیست. مثلا دود ناشی از آتشسوزی در سواحل غربی به سواحل شرقی نمی‌رسد یا ساکنین سرزمین‌های درگیر خشکسالی، سیل و قحطی می‌توانند خود را به نواحی امن‌تر برسانند.
در این بین برخی بدنبال آنند که پیش از آنکه دیر شود به جایی امن‌تر مهاجرت کنند. موسسه Global Sustainability با بررسی برخی فاکتورها به این نتیجه رسیده که جزایر معتدل بهترین مقصد در شرایط کنونی هستند. ایزوله بودن، آب‌وهوای خوب و امکان تولید انرژی‌های تجدیدپذیر بعنوان اصلی‌ترین دلایل این انتخاب عنوان شده‌اند.
کشور نیوزیلند در این بین جایگاه نخست را به خودش اختصاص داده است. ساکنین نیوزلند می‌توانند هنگام بحران و در صورت نابودی زیرساخت‌های جامعه مدرن به یک زندگی ساده و قابل قبول ادامه دهند.
این جزیره پس از پاندمی COVID-19 نیز میزبان میلیاردرهای بسیاری بود که از ویروس فرار می‌کردند. هوای معتدل شرایطی عالی برای کشاورزی بوجود آورده و برخلاف جزایر استوایی دمای پایینی دارد. همچنین با داشتن ارتفاع بالا پس از افزایش سطح آب غرق نخواهد شد.
در جایگاه دوم تا پنجم نیز بترتیب کشورهای ایسلند، بریتانیا، استرالیا (بویژه جزیره تاسمانی) و ایرلند قرار دارند. منطقه‌ای که ویژگی‌های آب‌وهوایی نیوزیلند را دارد، هنوز درگیر بحران افزایش دما نشده و در زمان آغاز بحران‌های جدی شرایط پایدارتری خواهد داشت.
باید توجه داشت که مطالعه مذکور تنها ویژگی‌های فیزیکی را مدنظر قرار داده و شرایط سیاسی را لحاظ نکرده است. البته کشوری که شرایط فیزیکی مطلوب را دارد معمولا از نظر وضعیت اقتصادی و سیاسی هم پایدار است.
ایالات‌متحده و کانادا نیز با داشتن زمین‌های حاصلخیز وسیع در رتبه‌های بعدی این لیست جای گرفته‌اند. با اینحال همانطور که در ابتدا اشاره کردیم تمام نواحی به یک اندازه از خطرات تغییرات اقلیمی در امان نیستند. بعلاوه وجود مرز زمینی با مکزیک می‌تواند بحران‌های مهاجرتی جدی برای ایالات‌متحده بوجود آورد.
منبع: The Boss Magazine
