در تاریخ 14 آگست و برای نخستین بار در مرتفعترین نقطه صفحه یخی گرینلند باران بارید. دما در این قله 3,216 متری معمولا به بالای صفر نمیرسد اما تغییرات اقلیمی شرایط را دگرگون کرده است.
دانشمندان ایستگاه بنیاد ملی علومِ امریکا در تاریخ 14 آگست شاهد این بارش بودند. البته بخاطر غیرمنتظره بودن رویداد و نبود دستگاه اندازهگیری نمیدانیم چقدر باران باریده است. اما تخمینها حاکی از بارش حدود 7 میلیارد تن باران در کل گرینلند است.
این حجم از باران طی سه روز گرم در گرینلند بارید که طی این بازه دمای هوا تا 18 درجه سانتیگراد بالاتر از نرمال هم رسید و سرعت آب شدن یخها بسیار تشدید شد. برای مثال تنها در یک منطقه به اندازه چهار برابر مساحت بریتانیا از صفحات یخی را از دست دادیم!
آخرین گزارش هیئت بیندولتی تغییرات اقلیمی ثابت کرده که بدون شک آلایندههای حاصل از فعالیتهای انسانی در گرم شدن کره زمین، ذوب یخها و بالا آمدن سطح دریا موثر بوده است.
تد اسکامبوس، دانشمند مرکز دادهٔ ملی یخ و برف در دانشگاه کلرادو که شاهد بارش باران در این قله بود، به CNN گفت: «رویدادهای فعلی تنها نتیجه یک دهه گرم یا دو تغییر ساده در الگوهای آبوهوایی نیستند. ما شاهد اتفاقات بیسابقه هستیم و شرایط وخیم کنونی تا زمان کنترل آلایندهها ادامه خواهد داشت.»
گرینلند در ماه می و جولای نیز شاهد ذوب سریع یخها بود و سال 2021 در کنار 2019، 2012 و 1995 جزو بدترین سالهای این اقلیم یخی قرار گرفت. علت نیز بمانند دفعات پیشین ورود امواج هوای گرم به این منطقه یخی و حبس آن است. هرچند این اتفاقات غیرمعمول نیست اما در حال تشدید شدن هستند.
چنانچه صفحه یخی گرینلند ذوب شود سطح آب دریاهای آزاد تا 6 متر بالا میآید. هرچند این روند صدها یا هزاران سال طول خواهد کشید اما اثرات ذوب میلیاردها میلیارد یخ از سال 1994 به اینسو را همین حالا میتوانیم ببینیم. براساس اندازهگیریهای IPCC سطح آب دریاها 20 سانتیمتر بالا آمده و تا پایان قرن شاهد افزایش 28 تا 100 سانتیمتری (و حتی تا 200 سانتیمتری) آن خواهیم بود.
سرعت ذوب صفحه یخی گرینلند در 12,000 سال گذشته بیسابقه بوده و طبق برآورد دانشمندان در سال 2019 یخها با سرعت حدود 1 میلیون تن در دقیقه از بین رفتهاند.
منبع: The Guardian