به تازگی British Medical Journal واکنش کانادا در مواجهه با پاندمی کووید-۱۹ را نادرست شناسایی کرده است.
بر اساس این مقاله، با وجود اینکه کانادا مراکز بهداشت عمومی خود را بهبود بخشیده بود، باز هم در طول پاندمی با شکست‌های جدی مواجه شد. در حالی که کانادا بر تصمیم‌گیری‌های بهداشت عمومی متمرکز بوده، عدم اشتراک‌گذاری و دسترسی کامل به داده‌ها برای مقابله با این پاندمی کافی نبوده است.
طبق این مقاله، میزان مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ تا جون ۲۰۲۳ چیزی حدود ۱۳۷۲ نفر در یک میلیون نفر بوده است. آمارها نشان می‌دهد کانادا در مقایسه با کشورهایی با سیستم مراقبت بهداشتی غیرمتمرکز، نظیر استرالیا (با ۸۱۴ مرگ و میر در هر یک میلیون نفر) و ایالات متحده (با ۳۳۳۲ مرگ و میر در هر یک میلیون نفر) بد عمل کرده است.
بر اساس این مقاله، در کشورهایی که رویکرد مجازات سختگیرانه پیش گرفته شده موارد مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ کمتر بوده است.
با این وجود، مطالعه اخیر به اقدامات مفید کانادا در مقابله با پاندمی اشاره کرده است. برای مثال، بیش از ۸۳٪ از جمعیت کانادا تا فوریه ۲۰۲۳ دستکم یک دوز واکسن کووید-۱۹ را دریافت کرده‌اند.
تحقیقات و همکاری‌های به موقع COVID-19 Immunity Task Force نیز از دیگر نقاط قوت کانادا در طول پاندمی بوده است. علاوه بر این، تصمیم‌گیری در خصوص بحران پاندمی در کانادا توسط متخصصان زن انجام شده است.
عدم توجه به گزارش‌های پیشین پاندمی و کاستی‌ها در زمینه مراقبت از سالمندان و کارکنان خانه‌های مراقبت بلندمدت به عنوان اشتباهات کانادا یاد شده است. کمبود نیروی انسانی در طی پاندمی نیز از دیگر مشکلات کانادا در مدیریت بحران کووید-۱۹ بوده است.
کمبود زیرساخت‌های تحقیقاتی نیز به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار در مشارکت و مدیریت آزمایشات بالینی معرفی شده است. علاوه بر این، در طول پاندمی داروخانه‌ها و مراکز توزیع داروهای حیاتی نظیر توسیلیزوماب و رمدسیویر با چالش‌های جدی مواجه شده بودند.
از دیگر عواملی که این نشریه پزشکی از آنها به عنوان عملکرد نادرست کانادا در مقابله با پاندمی یاد کرده می‌توان به عدم جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری داده‌ها، عدم پیروی از یک رویکرد استاندارد در زمینه آزمایشات، عدم وجود توافق‌نامه‌های اشتراک‌گذاری داده‌ها در میان حوزه‌های قضایی منطقه‌ای، استانی و فدرال و عدم دسترسی به داده‌های دقیق‌تر در خصوص جمعیت‌شناسی و مکان‌هایی با شیوع بیشتر اشاره کرد.
عدم وجود داده‌های محلی و در پی آن درک نادرست از میزان شیوع کووید-۱۹ در مناطق و جوامع مختلف منجر به از دست رفتن اعتماد عمومی به تصمیمات کانادا شده بود. عدم شفافیت و تناقضات قضایی در مورد دستورالعمل‌های بهداشت عمومی نیز باعث ایجاد سردرگمی مردم شده بود.
طبق این مقاله، عدم یکپارچگی و تمرکز کافی در مدیریت سیستم مراقبت‌های بهداشتی از مهم‌ترین عوامل شکست کانادا در مقابله با پاندمی کووید-۱۹ بوده است. در طول پاندمی هر منطقه و استان دارای مسئول بهداشت عمومی مخصوص به خود بود و هر کدام از آنها تصمیمات مختلفی می‌گرفتند، این چندپارچگی در تصمیمات حوزه قضایی نیز مشاهده می‌شود.
در این مقاله توصیه می‌شود کانادا تحقیقات ملی خود را برای بهبود سیستم‌های جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری داده‌ها آغاز کند.
در حالی که دولت فدرال به منظور بهبود جمع‌آوری و اشتراک‌گذاری داده‌های بهداشتی، بودجه ۵۰۵ میلیون دلاری برای شرکای ملی خود در پنج سال آینده تعریف کرده است، نویسندگان این مقاله معتقدند همکاری کانادا در خصوص اشتراک‌گذاری داده‌ها کافی نخواهد بود.
منبع: Dailyhive
